In een week waarin er op dinsdag niet op de natuurvelden getraind kon worden, maar er door Jos (vader van Mees) toch nog een zaaltje geregeld kon worden, op donderdag 3 spelers ziek, zwak en misselijk waren, leek het team vrijdag aanvankelijk weer op volle sterkte te zijn. Helaas moest Puk toch afhaken, aangezien hij net zo wit als zijn broekje was geworden. Beterschap Puk!
AWC moest aantreden tegen het sterke Spero dat kampioen was geworden in de eerste fase. Vooraf was er vooral gehamerd op het omschakelen van balbezit naar balbezit tegenstander en de vrije ruimtes die dan ontstaan, dan spelers schuin onder de bal zouden komen waardoor de medespeler de bal zou kunnen laten vallen (+ de coaching daarop). Ook slot zou er in balbezit geprobeerd worden om iedere keer minimaal 3 aanspeelpunten te hebben, want betekent dat er veel bewogen moet worden zonder bal. Tot slot zou er geprobeerd worden om maximaal 2 keer te raken om zo aanvallend uit de duels te blijven, Spero was namelijk ook weer een team met alleen maar 2e jaars spelers en fysiek erg sterk.
AWC startte met Tijn in de goal, Fedde, Lucas, aanvoerder Zian en Levi in de achterste linie. Op het middenveld stonden Robin, Jort en Kymo en voorin waren Benthe, Mats en Mees opgesteld. Net op het moment dat er begonnen moest worden, begon het te regenen en dat hield pas ’s nachts weer op. Het leek alsof de spelers van AWC daar net iets meer moeite mee hadden dan de thuisploeg, vooral omdat het ijzig koud was. De eerste paar minuten verliepen nog redelijk, waarbij we wel het lef hadden om de bal te vragen. Maar Spero zette heel hoog druk, met 1 op 1 en daar hadden we geen passend antwoord op. Nog steeds een overtal situatie, maar 5 tegen 4 werd door onnauwkeurigheid iedere keer balbezit voor Spero. Een enkele keer kwamen we eruit. Net op het moment dat er een steekbal net niet zuiver gespeeld werd, was de omschakeling niet zoals we geoefend hadden. De restverdediging was niet goed en vervolgens stapten we te gretig in de bal, terwijl het ophouden van een tegenstander een betere keuze was geweest. In hoog tempo was het 3-0 voor de thuisploeg. Er werd bij vlagen echt nog wel goed overgespeeld, maar vaak was iedere bal vóór de assist net niet zuiver. Hierop konden de snellere spelers van de thuisploeg veelvuldig in balbezit komen. Met het inbrengen van Mika was er iets meer power voorin en hierdoor kreeg AWC ook een paar halve mogelijkheden. Het startmoment van aanbieden is overigens nog wel een verbeterpunt van een groot aantal spelers, maar daar kan mooi aan gewerkt worden.
In de rust werd er aan de spelers gevraagd hoe zij het zagen. Enigszins rillend gaven ze wel de juiste antwoorden. Er zou vaker voor de lange bal gekozen worden, zodat het minder voorspelbaar zou zijn voor Spero. Dit werkte beter voor het team. Ook al was de lange bal niet altijd perfect, er kon daarna wel meer druk gezet worden op de verdediging van Spero. Na wat kleine speldenprikjes was het storen van Benthe voldoende om in balbezit te komen. Zij speelde de bal mooi in de loop van Mika, die strak binnenschoot. Er volgden nog een aantal van deze situaties, waarbij het afwerken helaas net niet snel genoeg ging, of er zat een been van de tegenstander ertussen. Eigenlijk uit het niets maakte Spero de 4-1 en dat bleek het breekpunt in de wedstrijd. Spero had weer volledig het overwicht zoals in de eerste 20 minuten van de wedstrijd en het was o.a. aan Tijn, te danken dat er daarna nog slechts 1 bal in ging. Maar ook Fedde, Zian, Kymo, Levi en Lucas haalden nog veel ballen weg. Dat ging wel volgens het principe “vrouwen en kinderen eerst”, waardoor het middenveld met Flinn, Robin, Jort en Tijs het snot voor de ogen moesten lopen. Hierdoor kon de voorhoede met Benthe, Mees, Mats en Mika bijna niet in stelling gebracht worden. Het team heeft heel hard gewerkt, maar deze tegenstander was nu een maatje te groot, letterlijk en figuurlijk.
Aanwezig: Benthe, Fedde, Flinn, Jort, Kymo, Levi, Lucas, Mats, Mees, Mika, Robin, Thijs, Tijn en Zian©
Afwezig/ niet inzetbaar: Puk (ziek)
