De leiding van de O15-1 was benieuwd in hoeverre de spelers de juiste focus hadden, aangezien de Kermis al een dag eerder was begonnen. Bovendien werd er door een aantal al gezegd dat dit geen sterrenteam was. Het was daarom belangrijk om zelfoverschatting én onderschatting van de tegenstander snel de kop in te drukken.
Zoals eerder aangegeven, ligt in de maand september het accent op “verdedigen”. Hierdoor waren de doelstellingen als volgt:
- Het veld klein maken bij balbezit tegenstander. Met name de as zouden we dichthouden, waarbij met name de linker- en rechterkant met het hele team zouden moeten kantelen.
- Er zou agressief (maar fair) worden verdedigd op de bal bij de directe tegenstander.
- En in de opbouw van de tegenstander zou de tegenstander gedwongen moeten worden om de minst goede back aan te laten spelen, om dan vervolgens druk te zetten en de voorwaartste bal er uit te halen.
- Winnen, anders kan er toch geen Kermis gevierd worden.
In de warming-up werd er gehoopt op zelfregulering, maar zo ver is het team nog niet. Er moet toch nog aangegeven worden dat deze er is om fysiek en mentaal op te warmen en dus ook al maximale inzet onderling van elkaar geëist moet worden.
Onder het toeziend oog van Jo Toonen (voormalig CliniClown), die naar zijn kleindochter kwam kijken, startte AWC met op doel Guus en met Kymo, Jelle, Lukas en Rein in de laatste linie. Op het middenveld mochten Jort, aanvoerder Joey en Rens starten. Voorin werd het elftal door Dex, Ayoub en Cas gecompleteerd. De eerste paar minuten begonnen de groen-witten nog wat slapjes, eigenlijk zoals een deel van de warming-up ook was uitgevoerd. Union speelde met de twee centralen heel ver uit elkaar en de backs vrij hoog. De 2 controlerende middenvelders zouden dan aangespeeld worden en daarna volgde nagenoeg iedere keer een diepe bal van de aanvoerder, waarbij hij met grote regelmaat over de laatste linie van AWC heenschoot. Echter door het drukzetten op het middenveld, kwam er meer en meer balbezit voor AWC en werden de spitsen aan het werk gezet. Toch viel de eerste goal pas in de 14e minuut nadat AWC er toch al een paar keer dichtbij was met Ayoub, Joey, Dex en de doorgeschoven Lukas. Rein kwam helemaal door tot de achterlijn, nadat hij aangespeeld werd via Cas en Rens. Rein legde met een bal breed de bal panklaar voor Dex die met een intikkertje de belangrijke 0-1 maakte. Dex had zijn directe tegenstander trouwens de hele eerste helft achter in zijn broekzak, om hem er pas in de rust weer uit te laten komen. Daarnaast was het extra mooi dat juist Rein helemaal doorkwam, omdat vlak voor de wedstrijd dit nog was besproken, om meer lef te tonen en in zijn kracht te komen. Kort daarop werd de mooiste goal van de wedstrijd gescoord. Helemaal van achteruit via Jelle, Lukas, Rens, Cas, Joey en Jort, werd Ayoub in stelling gebracht. Hij tikte de bal onder de doelman door. Maar dit was one touch voetbal op z’n best. Sommige spelers van Union staan nu nog te tollen. In de 25e minuut was het opnieuw raak en opnieuw was het Ayoub die een aanval prachtig binnen prikte. Deze keer was de steekpass van Jort, die sowieso een uitstekende wedstrijd speelde. Union leek hiermee verslagen, maar zoals zo vaak in het voetbal, als je dan niet doordrukt, komt er opeens weer leven in de tegenstander. Wederom met hetzelfde recept, een diepe bal over de laatste linie van AWC en Guus kon net niet snel genoeg uit zijn goal meer komen, om de tegentreffer te voorkomen. Hiermee kreeg Union weer hoop en de tot dan toe uitstekende fluitende jonge scheidsrechter, die ook nog terreinmeester was, ging een paar foutjes maken. Joey werd onrechtmatig neergehaald in de zestien, maar daar floot hij niet voor. Kort daarvoor had Jelle geel gekregen, maar dat kwam door commentaar op een beslissing, terwijl de nieuwe regel toch vrij duidelijk is dat alleen de aanvoerder in conclaaf mag gaan.
In de rust werd er onderling een goede discussie gevoerd hoe de 2e helft gestart moest worden. Met Tiebe, Mels, Siem en Mick voor Jelle, Rein, Ayoub en Jort, kwam er voorin ook iets meer snelheid, waardoor de wedstrijd snel beslist zou kunnen worden. Dit leek aanvankelijk ook het geval, maar om een onverklaarbare reden werd de goal afgekeurd, zonder dat de grensrechter had gevlagd en de scheids ook al naar de middenstip had gewezen. De spelers van AWC stonden sowieso onder de laatste linie én de bal kwam via de tegenstander. Mede door deze beslissing en het in leven houden van de thuisploeg, werd het was grimmiger en werden de duels feller, waarbij vooral de bezoekers meestal terecht werden teruggefloten. Toch betekende het natrappen van een speler van Union een terechte gele kaart. Union bleef de lange bal hanteren en AWC bleef er intrappen. Toch kreeg AWC heel veel ruimte voorin en pas in de 55e minuut was de wedstrijd gespeeld. Siem werd mooi aangespeeld door Joey. De eerstgenoemde schoot hard, maar net niet zuiver genoeg. In de rebound tikte Ayoub eenvoudig binnen. Vervolgens werd het bijna prijsschieten en schoot Mels nog kiezelhard op de lat, stond de doelman meermaals harde en goede schoten van Mick, Siem en Joey in de weg. Met name die van Joey was een fantastische zweefduik, deze werd eigenlijk al geteld. Dat juist deze doelman in de fout ging om een matig schot door het midden van Lukas, was sneu. De oom van Lukas gaf ook aan deze goal eigenlijk niet te willen tellen. Kort daarvoor was Cas nog uitgevallen, want die had net iets te goed geluisterd naar de trainers, door hard(er) de duels in te gaan. De blessure lijkt gelukkig mee te vallen. In de dying seconds haalde Guus nog een bal van de lijn.
Het team vindt het lastig met het omgaan van het beleid van AWC dat aangeeft dat iedereen ongeveer evenveel speelt en we met opleiden bezig zijn, waardoor een speler soms opeens op een andere positie komt te staan. Kymo deed het vandaag bijvoorbeeld uitstekend op de rechtsback positie, wat toch niet zijn favoriete positie is. Hetzelfde kan gezegd worden van Cas op linksbuiten. Gelukkig is er wel weer een grote stap in de acceptatie gemaakt door de groep, waarvoor de complimenten!
Wederom waren de wedstrijddoelstellingen deels gehaald. Het kantelen en klein maken ging niet altijd even goed. Agressief op de bal verdedigen ging prima, maar zal tegen betere tegenstanders meer uitdaging zijn om dit de hele wedstrijd vol te houden. Op opbouw van de tegenstander werd door de manier van spelen van Union niet helemaal begrepen, wie nu wat en wanneer moest doen. En tot slot “winnen”, iets wat nagenoeg nooit een opzichzelfstaand doel van AWC is, maar al van oudsher een ongeschreven wet is met de Kermis, was ook dik en dubbel gehaald. Een hele fijne Kermis en tot woensdag!
Aanwezig: Ayoub, Cas, Dex, Guus, Jelle, Joey©, Jort, Kymo, Lukas, Mels, Mick, Rein, Rens, Siem en Tiebe
Niet inzetbaar: Mika (blessure)
