Een week na de boks clinic bij meervoudig wereldkampioen Perry Ubeda, mocht de laatste bekerwedstrijd gespeeld worden. Er stond qua ranglijst niet veel op het spel, het ging namelijk alleen om de 3e of 4e plaats. I.v.m. de vakantie moest er defensief wel even gepuzzeld worden, door de afwezigheid van Lucas en Puk. Gelukkig was het huurcontract met de O12-1 tijdig afgerond, waardoor Sven mee kon doen. Opnieuw was veld 1 de plaats waar de krachtmeting plaats moest vinden. En laat dat nou het de maximale afmetingen hebben.
De voorbereiding naar de wedstrijd toe was niet helemaal ideaal, door de afgelasting van de training op donderdag, omdat het kurk van veld 2 zich zo opgehoopt had dat er niet op te trainen was. Voor aanvang viel direct op dat er in Druten goede klei is, want maar liefst 5 spelers waren groter dan de grootste speler van de groenwitten. Even werd er aan de leeftijd getwijfeld, maar ze gebruiken daar gewoon goede Pokon kennelijk. AWC startte met Tijn in de goal. In de laatste linie bevonden zich Fedde, Kymo, Zian en Levi. Op het middenveld startten Thijs, Jort en Flinn. Voorin mochten Benthe, aanvoerder Mika en Mees het aanvalstrio vormen. De spelbedoelingen waren verdedigend opvangen net boven middencirkel, de laatste linie proberen op 30 meter van eigen goal te houden, de as dicht te houden, de tegenstander naar buiten dwingen door o.a. te kantelen en dan “toe te slaan”. In de opbouw zouden we van de keeper naar nr. 3 of 4 spelen, vervolgens de middenvelders na een voorbeweging inzakken en dan de bal laten vallen op de backs of doordraaien indien mogelijk. Tussen laatste linie en voorste linie moest een open lijn zijn. Althans dit was de theorie. Daarnaast zouden we proberen niet door spelers heen te draaien, maar de ballen vaker te laten vallen en door te bewegen. De praktijk bleek iets anders, want na 1,5 minuut lag de bal al in het netje bij AWC. Een bal door het midden werd op snelheid afgestraft. Het voorkomen van die pass en centraal iets slimmer staan, had dit mogelijk kunnen voorkomen. AWC leek onder de indruk van het fysieke verschil en was (mogelijk daardoor?) slordig in de passing, in de aanname en er werden iets te vaak de verkeerde keuzes gemaakt. Bovendien was de snelheid van groot maken in balbezit niet hoog genoeg. Hierdoor was DIO op veel fronten sterker en mede door een uitzonderlijk goede nr. 13 ook lastig om er onderuit te voetballen. De 0-2 en 0-3 vielen dan ook nog, met name door individuele foutjes onder druk. Sporadisch kwam AWC eruit en vlak voor rust speelde Mika een prachtige bal breed (precies volgens afspraak) op de ingelopen Mees, die hard en zuiver binnenschoot, 1-3.
In de rust gaf de ploeg aan dat ze inderdaad onder de indruk waren van DIO, dat zou veranderen in de tweede helft. In de 2e minuut was het direct raak. Een briljante steekpass van Flinn op Mika zette laatstgenoemde schuin voor de goal. Zijn schot werd weliswaar gekeerd, maar Mats kwam goed inlopen en schoot eenvoudig binnen. Het geloof was terug. DIO drong daarna wel weer meer aan, maar tot echt grote kansen leidde dat niet. Die kwam er wel voor Mika. Een hele mooie pass op de aanvoerder zorgde ervoor dat hij alleen op de keeper af kon lopen. Helaas koos hij ervoor om te proberen van grote afstand de bal over de keeper heen te schieten, i.p.v. door te lopen en het duel dichter bij de goal aan te gaan met de doelman. De duels werden vervolgens wel steeds meer gewonnen, of het was in ieder geval onbeslist. O.a. Zian en Fedde waren steeds vaker meedogenloos. Toch waren de nr. 13 en de grote spits op sommige momenten niet te houden, zo ook in de counter (die op het randje van buitenspel was), waarbij Levi alles in de strijd gooide maar net een kilootje op 8 tekortkwam, 2-4. Toch was het erg knap hoe er gevoetbald werd, waarbij Levi voor het eerst dit seizoen centraal stond, Robin voor de eerste keer ooit achterin stond en Sven voor het eerst op een groot veld speelde. Met maar liefst 7 van de 14 eerstejaars spelers tegen een team met nagenoeg alleen tweedejaars spelers (en die bewust nagenoeg de hele wedstrijd laten staan), was de progressie binnen één wedstrijd mooi om te zien. En dan toch ontevreden met het resultaat van het veld afstappen, maar de leiding van de O13-1 heel trots. Geniet maar lekker van de herfstvakantie allemaal!
Aanwezig: Benthe, Fedde, Flinn, Jort, Kymo, Levi, Mats, Mees, Mika©, Robin, Sven (O12-1), Tijn, Thijs en Zian
Afwezig: Lucas en Puk