Na een goede overwinning een week geleden, mocht er weer voor het eggie gespeeld worden. Deze keer tegen eindelijk een team dat ook voor een groot gedeelte bestond uit 1e jaars spelers. Dit was qua lengte overigens niet te zien en mogelijk zijn ze daar ook op geselecteerd. Vóór de wedstrijd was er nogal wat commotie omdat er op de Nieuweweg een auto een huis was binnengereden, waar enkele spelers langs waren gereden. Een aantal leek daar wel wat van onder de indruk omdat de wildste verhalen rondgingen, die ze vervolgens zelf nog groter maakten. Gelukkig leek de groep er tijdens de warming-up weinig last van te hebben.
AWC startte met aanvoerder Tijn in de goal, Fedde, Zian, Levi en Lucas achterin. Op het middenveld waren Robin, Jort en Kymo gepositioneerd en in de voorste linie stonden Mats, Mika en Flinn opgesteld. Thijs was nog niet fit genoeg, dus die hield de administratie bij. Er was afgelopen week vooral getraind op het druk zetten bij de opbouw vanuit de keeper van de tegenstander, oftewel de backs open laten staan en genoeg afstand bewaren om deze in te laten spelen, waarbij het centrum afgedekt zou worden, zodat het centrale middenveld niet ingespeeld zou kunnen worden óf de centrale verdedigers in zouden kunnen dribbelen. Dan zou er als een pijl uit een boog op de tegenstanders afgelopen moeten worden, waarbij iedereen naar de linker- of rechterkant het veld klein zou maken. Daarnaast waren de “standaard” afspraken van kracht, minimaal 3 aanspeelpunten, uit de duels blijven door ASD (Aannemen, Spelen, Doorbewegen) en sprintend groot en klein maken van het veld. Het was al snel duidelijk dat de kracht van de bezoekers niet achterin zat, maar op het middenveld en voorin, waar ze zeer behendig waren en bij vlagen elkaar ook wisten te vinden. Dit betekende dat de bal nog wel van de keeper naar de centrale verdediger ging, maar vervolgens de vleugels diep werden aangespeeld en ze vooral op de 2e bal gokten. Omdat er twee linies werden overgeslagen en de eerste balaanname slordig was af en toe, kwam de tegenstander ook in de wedstrijd. Door iets lager te gaan staan kreeg AWC ook meer grip op de wedstrijd en kreeg het een aantal grote kansen, waarbij Mika alleen op de goal de grootste was. Helaas plaatste hij de bal net naast de paal. Na ongeveer 15 minuten was het wel raak. Uit de gevaarlijke corners kwam de bal, waren Zian en Levi dicht bij een goal, maar kon de bal niet helemaal uit de zestien weggewerkt worden. Levi raakte daarbij licht een tegenstander die viel, waardoor de aandacht van de scheids mogelijk meer daar naar uitging dan de aanname van Mika met de schouder. Die aanname was verder perfect, waarna hij even perfect uit de lucht hoog binnenschoot, 1-0. Zelfs op de beelden van de VAR is niet op te maken of het hands was of niet. In de periode daarna was AWC beter en verzuimde het de 2-0 te maken. Flinn was bijvoorbeeld een paar keer dichtbij, maar hij koos daarbij net als Steffi Graf om de “backhand” heen te lopen en met rechts in te schieten, i.p.v. met links de bal te nemen. Toch waren zijn loopacties fantastisch. Dit betekende niet dat de bezoekers niet gevaarlijk waren, maar omdat zij de opbouw pas op de middenlinie verstoorden, leek er weinig aan de hand. Mogelijk had AWC nog een penalty verdiend, maar laten we het er maar op houden dat hiermee de mogelijke handsbal afgestreept kon worden.
In de tweede helft was duidelijk dat de tegenstanders uit Didam hoger druk gingen zetten. Dit ging regelmatig goed, maar ook een paar keer niet. Er werd soms de verkeerde speler, die onder druk stond ingespeeld. Tel daarbij de slordig aanname en passing bij op en de 1-1 was een feit. Daarna was AWC weer diverse malen heel dicht doelpunten van Flinn, Mats, Mika, Zian, Benthe en Lucas, maar hele grote uitgespeelde kansen waren het niet. De laatste 10 minuten waren volledig voor de bezoekers. Er was zoveel druk door het 1 op 1 spel, dat de foutjes in het spel vaak tot kansen leidde. Het goede uitkomen van Tijn en klasse verdedigen van de laatste linie met Puk, Fedde, Zian en Lucas voorkwam een nederlaag. In de laatste minuut had de overwinning nog gestolen kunnen worden na goed druk zetten op de laatste linie. Van afstand schoot Mats net naast de goal. Het was een terechte uitslag, zonder winnaar. Er was bovendien hard gestreden voor iedere bal, wat op een natuurgrasveld geresulteerd had in een doorweekt en door en door vies tenue. Dit kwam ook de schoonheid van het spel niet ten goede kwam. Als telt niet in de sport, maar als de eerste aanname beter was geweest, waren deze duels niet nodig geweest en was het eigen spelletje beter naar voren kunnen komen. Positief bekeken.. de JO13-1 is in de 3e fase nog ongeslagen. Na de wedstrijd werd er met 75 kinderen en 44 ouders/ begeleiders van alle teams van de O12 en O13 vertrokken naar de voetbalwedstrijd Borussia Mönchengladbach – Bochum. Onder luid gejuich van onze spelers werd de thuisploeg naar een 5-2 overwinning geleid. Het kan niet anders dat deze club ons nu wekelijks zal vragen om erbij te zijn om de ploeg zo hartstochtelijk aan te moedigen. Aan de andere kant werd thuis op de tribune ook de O17-1 zo aangemoedigd en ook dat resulteerde in de winst.
Aanwezig: Benthe, Fedde, Flinn, Jort, Kymo, Levi, Lucas, Mats, Mees, Mika, Puk, Robin, Tijn© en Zian
Afwezig/ niet inzetbaar: Thijs
