SKV O17-2 – sv A.W.C. O17-2: 3-2
Na de midweekse oefenwedstrijd, had een aantal wat kleine pijntjes, waaronder Lars, Mick, Chris en Wouter. Daarnaast was er één speler de schoenen vergeten en een andere speler de sokken, de consequenties aanvaarden ze gelukkig als kerels. Verder was net als een week geleden de groep compleet en gaf aan er zin in te hebben om de 6-1 nederlaag van drie weken geleden weg te willen poetsen. Rick, de vader van Joep was samen met Patrice de coach, maar in het begin was het even “Allennig op ’n Benkske”.
Onder het toeziend oog van Nicky (de moeder van Chris), Chris (de opa van Mitch) en grensrechter Vincent (vader van Pepijn) startte AWC met Levi in de goal en achterin Lars, Joep, Jan en Wouter. Op het middenveld begonnen Tijs, Bart en Job en voorin waren Jort, aanvoerder Mick en Chris opgesteld. Het veldspel was in de gehele eerste helft matig, dat wil zeggen onrustig van beide kanten en veel balverlies. SKV hanteerde alleen maar de lange bal en AWC stond niet goed, waardoor al die lange ballen door de verdediging opgepakt moesten worden. Terwijl als iedereen zeven meter naar achteren had gestaan, waren de meeste ballen voor de controlerende middenvelders geweest. Er werd dan weliswaar veel balverlies geleden, Bart was wel aan het strooien met mooie steekballen op Jort en Chris. Uit één van die passes kon Mick alleen op de doelman af en leek goed binnen te schieten. Helaas was het onderkant lat. Aan de andere kant werd niet heel veel weggegeven, behalve als het veld verdedigend te breed werd gehouden, dan moest Levi een paar keer uitkomen. Vijf minuten voor rust was er weer een goede steekbal; nu werd Chris diep gestuurd. Zijn schot werd gekeerd en in de rebound had Jake de 0-1 op de schoen. Twee minuten later lag de bal echter in het netje aan de andere kant. Er werd verdedigend op meerdere fronten te matig ingegrepen. Een minuut later vergrootte de thuisploeg uit Wageningen de voorsprong, nadat Levi even vergeten was dat hij wel binnen de zestien stond en de bal had kunnen pakken met zijn handen. Doodzonde, want het spelbeeld was totaal niet in lijn met de stand op het scorebord.
In de rust werd wel aangegeven dat de ploeg bij AWC speelde en niet bij Woezik en daarom te vaak naar een blauw shirt gespeeld werd, want in de meeste gevallen was het totaal onnodig. Zo extreem was de druk niet van de thuisploeg. Misschien dat ze iets anders in gedachten hadden met de dames van Woezik die op een ander veld speelde, maar dit kon toch niet de bedoeling zijn. Gelukkig werd het goed opgepakt en werden de mouwen spreekwoordelijk opgerold. Eigenlijk was de gehele tweede helft een opstapeling van kansen en goede mogelijkheden. Chris, Jort, Wouter, Jake en Mick werden constant weggestuurd. En misschien was niet iedere pass prefect, er werd dan wel druk gezet en de bal veroverd. Een aantal keren dat het niet lukte, stonden de controlerende middenvelders veel beter en wonnen met name Pepijn en Tijs haast ieder duel. En kwam er dan toch nog een bal doorheen, dan stonden Mitch, Jan, Yves, Joep en Joey op de goede plaats en waren ook oppermachtig in de duels. In de 51e minuut was een mooie pass van Tijs op Jake de aanleiding voor de aansluitingstreffer. Jake rondde uiterst cool af. Daarna leek het wachten op de gelijkmaker, maar hij mocht er kennelijk niet in. Eén halve mogelijkheid aan de andere kant en het was weer 3-1. Mitch schoot de bal weg, maar met veel geluk belandde de bal voor de linksbuiten, die al frommelend de bal binnenschoot. De teleurstelling was groot bij twee of drie spelers, maar de rest nam ze bij de hand en pepte elkaar op.
Daarna was er een aantal onbegrijpelijke acties van de scheidsrechter. Met nog één speler voor zich, werd Jake keihard onderuitgehaald. Zonder scheenbeschermers hadden ze het scheenbeen van Jake op de Wageningse Berg (voormalig voetbalstadion van de profclub FC Wageningen dat in 1992 failliet ging en nog steeds gekoesterd wordt) op kunnen halen. Zo hard was de overtreding. De scheidsrechter gaf niet eens geel, terwijl donkerpaars nog te mild was geweest. Kort daarna werd Chris in het strafschopgebied uit balans gehaald, maar opnieuw viel het kwartje niet de Wijchense kant op. Tien minuten voor tijd trapte een voorhoedespeler een AWC-er en kreeg toen gelukkig wel geel, wat tien minuten tijdstraf betekende. De woorden die toen uit zijn mond kwamen hadden echter normaal voor nog een gele prent moeten zorgen. Direct daarna werd het nog enorm spannend gemaakt, toen Mick de bal uitstekend breed legde op Chris, die eenvoudig binnenschoof. Opnieuw volgde kans op kans, waarbij die van Chris net voorlangs ging en Wouter net niet op tijd bij de tweede paal was én die van Jake de allergrootste waren. Jake kreeg op vier meter van de goal een halfhoge bal, maar zette zijn scheenbeen er net niet lekker genoeg tegenaan, misschien was er toch een deel van het scheenbeen verdwenen.
Toen de scheidsrechter voor het eindsignaal floot, was de teleurstelling gigantisch, omdat duidelijk was dat de nederlaag totaal onnodig was geweest. Het was wel heel knap dat met name in de tweede helft de neuzen allemaal dezelfde kant opstonden en er voor ieder meter gewerkt werd en er bij vlagen zelfs uitstekend verzorgd voetbal gespeeld werd. Op naar de gezamenlijke BBQ en volgende week met de Kermis moet er toch een keer gewonnen worden. Je moet tenslotte jezelf wel een keer belonen.
Aanwezig: Bart, Chris, Jake, Jan, Job, Joep, Joey, Jort, Lars, Levi, Mick©, Mitch, Pepijn, Tijs, Wouter en Yves
Afwezig: –