Na een mixtoernooi van 3 weken, waartussen ook nog een schaatsweekend zat, omdat het na jaren weer hard genoeg gevroren had om de ijzers onder te binden, werd er weer een “normale” oefenwedstrijd gespeeld. Het mixtoernooi was overigens gewonnen door Paris Saint-Germain, maar de teams zaten qua niveau wel redelijk dicht bij elkaar, ondanks dat de teams op leeftijd geselecteerd waren. Het was prachtig om te zien dat iedereen maximaal er voor ging en er direct weer een nieuw teamgevoel was. Een groot compliment voor alle teams!
Om wederom lekker de groene wei in te gaan, werd de wedstrijd tegen de O17-3 ingepland. Eerder dit seizoen was dit al een hele zware tegenstander gebleken (3-9 verlies), maar het is vooral erg leuk en leerzaam om te doen. De JO15-2 miste 2 spelers, Joep en Jorn, wat ook nog eens twee van de enige vier 2e-jaars spelers zijn. Er werden echter twee hele goede vervangers gecontracteerd, te weten Jan van de JO15-1 en Sil van de JO13-1. Ook de JO17-3 had een aantal vervangers nodig om het elftal te completeren. Keeper Daan en Siem van de O15-1 en Mike van de O17-2. Het was prachtig zonnig weer, maar het doelgebied aan kant van het bos, was toch nog vrij glad en lichtelijk bevroren.
De JO15-2 begon met Levi in de goal, Douwe, Yves, Jan en Tom achterin. Op het middenveld stonden Derk, Pepijn, Melle en Naut en voorin waren de twee spitsen Tijs en Wouter. Het was de eerste keer dat de JO15-2 in een 4-2-2-2 systeem speelde en dat was heel even wennen in het begin. Het was dan ook vrij vroeg in de wedstrijd al 2-0. Daarna vroeg een enkele speler wel wat hij nu moest doen, doordekken of in de positie blijven. Maar het was vooral mooi om te zien dat het in een heel rap tempo opgepikt werd en dat men er steeds comfortabeler in werd. Levi had nog een paar uitstekende reddingen 1 op 1 en de verdediging met Douwe, Jan, Tom en Yves zorgden er iedere keer voor dat de diepe bal onderschept werd, waardoor de schade beperkt werd. Sil stond nog even zijn broer de dekken en deed dat ook erg goed, zeker als je weet dat er ongeveer 2,5 jaar tussen de broers zit. Maar ook de duels van Pepijn, Melle, Naut en Derk waren erg sterk. Er werd ook langzaam steeds vaker op de helft van de tegenstander gevoetbald, zonder dat het echt gevaarlijk werd. Het enige gevaar was af en toe een individuele fout bij de tegenstander, maar dit kon dat vaak fysiek gecorrigeerd worden. Daarnaast zijn de loopacties en passing in dit systeem gewoon net even anders dan normaal. Dat geeft helemaal niks, want er is in 1 wedstrijd gewoon heel veel geleerd door het team. Tijs en Wouter durfden weer ouderwets een actie te maken en lieten daarbij mooie dingen zien. In de rust werd ook aangegeven dat het team uitstekend bezig was en dat het vooral zo door moest gaan, iets wat Barry Stevens ook had kunnen zeggen.
De start van de tweede helft was wel lastig, omdat een aantal individuele acties achterin voor 2 tegengoals zorgden. Maar ook nu weer werd de rug gerecht en werd er prima voetbal gespeeld. De passing ging iets beter en er werd ook vaker op goal geschoten. Wouter, Tijs, Melle, Pepijn, Mitch en Naut hebben het allemaal geprobeerd, maar er kon vaak net niet genoeg kracht meegegeven worden om het Daan echt moeilijk te maken. Door de vermoeidheid werden de afstanden tussen de linies groter en kon de JO17-4 er eenvoudiger uitkomen, door op snelheid (maar ook zeker door goed combinatievoetbal) de JO15-2 uit elkaar te spelen. Wat volgde was een aantal mooie goals, vooral het afstandsschot van Cas was prachtig. Ook uit een corner werd er gescoord door Bram, omdat daar fysiek niks tegen in te brengen bleek door de JO15-2. Het is uiteindelijk 8-0 geworden, maar na afloop was er vooral tevredenheid bij beide teams. Er was door beide teams prima voetbal gespeeld en alleen fysiek was een (groot) verschil tussen beide teams. Aanvoerder Wouter was nog wel groter dan aanvoerder Cas, maar dat was het dan ook wel. Gemiddeld was iedere tegenstander 2,5 jaar ouder. Al met al een groot compliment aan beide teams voor een ontzettend goede en leerzame wedstrijd.